Τα τελευταία χρόνια γίνεται ευρέως λόγος για τη σημασία της βιωσιμότητας στην κατασκευή των κτιρίων. Πώς οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης επηρεάζουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό;

Η βιωσιμότητα διαπερνά το σύνολο πλέον του έργου. Θα αναφερθώ, εν τάχει, στα πιο κεντρικά σημεία: προστασία από τον ήλιο, υλικά που πληρούν ειδικές προδιαγραφές και δεν περιλαμβάνουν βλαβερές ουσίες, διαχείριση της ενέργειας με τέτοιον τρόπο, ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν μικρότερο ενεργειακό κόστος στη λειτουργία του κτιρίου, που σημαίνει χρήση φωτοβολταϊκών, γεωθερμία, συγκέντρωση νερού, συστήματα αυτοματισμού και άλλα.

Από αρχιτεκτονικής πλευράς, θα τόνιζα την ιδιαίτερη σημασία που έχει η προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία, που μπορεί να επιτευχθεί με πολλούς τρόπους, όπως, για παράδειγμα, με μεγάλους προβόλους, με κινητές ή σταθερές περσίδες, με ειδικά υαλοπετάσματα, με κουφώματα και κρύσταλλα αυξημένης θερμομονωτικής προστασίας. Σημαντική είναι, επίσης, η αυξημένη θερμομόνωση. Η ενεργειακή κατηγορία Α+ είναι πλέον απολύτως απαραίτητη. Ιδιαίτερη σημασία έχουν, τέλος, τα φυτεμένα δώματα. Δεν είναι, όμως, μόνο το βιοκλιματικό στοιχείο που μας ενδιαφέρει. Είναι και η βιοποικιλότητα που επιδιώκουμε. Είναι αυτοί οι χώροι διαλείμματος ή αναψυχής που δίνουν διέξοδο και που, με την εμπειρία της πανδημίας, καταλάβαμε ακόμη περισσότερο τη σημασία τους. Αυτά τα στοιχεία επηρεάζουν σήμερα και τις αρχιτεκτονικές τάσεις, τουλάχιστον στα μεγάλης κλίμακας έργα. Βλέπουμε να κυριαρχεί η λογική της κατακόρυφης περσίδας που διαμορφώνει έναν νέο, πολύ ενδιαφέροντα δεύτερο φλοιό στα έργα και αναδεικνύει τη γεωμετρία του συνόλου. Βλέπουμε φυτεμένα δώματα ή, θα έλεγα πιο απλά, την προσπάθεια να γίνει η φύση σημαντικό στοιχείο του κτιρίου.