Προσαρμοστική επαναχρησιμοποίηση στην αρχιτεκτονική

Η επαναχρησιμοποίηση κτιρίων με αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις δεν είναι κάτι καινούργιο. Σήμερα, όμως, η τάση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία, λόγω της ανάγκης για εξοικονόμηση ενέργειας και για ανακύκλωση δομικών υλικών.
Convent de Sant Francesc | © Jordi Surroca

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει στην αρχιτεκτονική μια τάση, που δεν είναι καινούργια, αλλά είναι σημαντική: αντί να κατεδαφιστούν τα παλιά κτίρια και να κατασκευαστούν νέες εγκαταστάσεις, επαναχρησιμοποιούνται ή προσαρμόζονται οι υπάρχουσες κατασκευές για περαιτέρω χρήση. Η επαναχρησιμοποίηση συμβάλλει στη διατήρηση του χαρακτήρα και της ιστορικής κληρονομιάς ενός τόπου, μειώνοντας ταυτόχρονα τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκύπτουν από την κατασκευή νέων έργων.

Το μοναστήρι του Sant Francesc, στη μικρή καταλανική πόλη Santpedor, είναι ένα σαφές παράδειγμα προσαρμοστικής επαναχρησιμοποίησης στην αρχιτεκτονική. Όταν ο αρχιτέκτονας David Closes ανέλαβε την ανακαίνιση του ιστορικού μοναστηριού, η εκκλησία ήταν το μόνο κτίσμα που είχε απομείνει.

Convent de Sant Francesc | © Jordi Surroca

Σκοπός του ήταν να διατηρήσει όλα τα διασωθέντα τμήματα του κτιρίου, χωρίς να απαλείψει τα σημάδια φθοράς. Εφάρμοσε σύγχρονες τεχνικές και νέα υλικά, όπως το αλουμίνιο που χρησιμοποιήθηκε στα στηρίγματα της γυάλινης προσθήκης και στις σκάλες. Με τον τρόπο αυτό, κατέστησε διακριτά τα νέα στοιχεία, που διαφέρουν από την αρχική δομή του παλαιού μοναστηριού.

Η αρχιτεκτονική παρέμβαση κατόρθωσε να διατηρήσει την ιστορική κληρονομιά του κτιρίου, που είχε εγκαταλειφθεί το 1835, προσθέτοντάς του νέα αξία και μια νέα, μοναδική, σύγχρονη ταυτότητα.